12/29/2025

Si Yeshú viviera hoy, estaría en Columbia con Kufiya, no en Tel Aviv con kipá: Por Qué la Hasbara de Sissi Emperatriz Generó 97.4% Sentimiento Negativo

BS"D


La Fantasía Histórica Viral de Sissi Emperatriz

El 24 de diciembre de 2025 a las 3:21 p.m., Gabriela Keselman, alías “Sissi Emperatriz” publicó en X una reconstrucción imaginaria que alcanzó más de 12,000 interacciones según datos de Hootsuite:

  "Si Jesús viviese hoy, sería un judío sionista viviendo en Israel. Usaría kipá. Habría corrido al refugio por los misiles de Hamás, Hezbollah, los hutíes e Irán. Habría ido a las marchas en la Plaza de los Secuestrados. Tendría un amigo asesinado en el festival de Nova y una prima asesinada que vivía en el mismo kibutz que Ariel y Kfir Bibas. No entendería esta ola de antisemitismo. Y no entendería por qué Europa no reacciona frente al avance del islamismo radical, ni por qué tolera que se importen consignas y odios que terminan señalando al judío como culpable, incluso cuando es la víctima. Si Jesús viviese hoy, entendería que 'Nunca más' es ahora. Y que a los antisemitas hay que mandarlos bien a la mierda."

La correlación temporal es irrefutable. El gráfico de Hootsuite muestra baseline bajo de actividad del 21-23 de diciembre, seguido de explosión masiva el 24-25 coincidiendo exactamente con publicación de contenido "Jesús sionista", y descenso gradual posterior. Esta no es interpretación subjetiva sino patrón cuantificable de causa-efecto entre input comunicacional y output de hostilidad.

Esta declaración generó alcance potencial de 1.5 millones de personas según análisis de social listening profesional, pero con resultado devastador: 97.4% de sentimiento negativo, ira como emoción dominante en 30.3% de menciones (1,500 registros), y pico máximo de actividad hostil coincidiendo exactamente con publicación del contenido el 24-25 de diciembre. Los datos no mienten. La estrategia fracasó no porque fuera mal ejecutada, sino porque contiene contradicción lógica insuperable que audiencia detectó visceralmente.

Como demuestran las métricas de Hootsuite Powered by Talkwalker, el alcance masivo no garantiza éxito comunicacional. Los 1.5 millones de alcance potencial se tradujeron en sentimiento abrumadoramente hostil, confirmando que viralidad sin coherencia histórica genera rechazo medible.

El problema no es que Sissi carezca de buenas intenciones. El problema es que su reconstrucción imaginaria contradice absolutamente cada fuente judía autoritativa sobre Yeshu ben Pantera, construyendo ficción viral que traiciona consenso rabínico de dos milenios para contenido que, irónicamente, generó exactamente el tipo de reacción antisemita que pretendía combatir.

Las Fuentes Talmúdicas que Sissi Ignora

Comencemos con lo que sabemos de fuentes judías contemporáneas, no de fantasías de influencer optimizando engagement. El Talmud Bavli Sanhedrin 43a documenta:

"ערב פסח תלאוהו לישו... שהיה קרוב למלכות" 

("En víspera de Pésaj lo colgaron a Yeshu... porque tenía vínculos cercanos con el gobierno"). 

Esta formulación no es accidental ni decorativa. El Talmud, conocido por precisión legal escrupulosa que analiza cada palabra, no añade detalles superfluos. Cuando especifica "קרוב למלכות" (cercano al poder/gobierno), está definiendo perfil esencial: colaboracionista con autoridades romanas ocupantes.

No era zelote anti-romano como Shimon bar Giora que luchó militarmente contra legiones imperiales. No era mártir como Rabí Akiva torturado hasta muerte por estudiar Torá bajo prohibición romana. Era figura cuyo círculo incluía "מוכסים" (mojesim, publicanos), recaudadores de impuestos para Roma considerados traidores por población judía. Era quien predicaba "תנו לקיסר את אשר לקיסר" (“dad al César lo que es del César”), legitimando ocupación fiscal imperial. Su movimiento fue tolerado por autoridades romanas precisamente porque no representaba amenaza al orden establecido.

El Talmud preserva múltiples episodios documentando peligrosidad de figura y movimiento según autoridades del siglo I. El Talmud Bavli Avodá Zará 17a registra encuentro de Rabí Eliezer ben Hyrcanus con Ya'akov de Kfar Sekania, identificado explícitamente como "מִתַּלְמִידֵי יֵשׁוּ הַנּוֹצְרִי" ("uno de los discípulos de Yeshu el Nazareno"). Rabí Eliezer relata: "פַּעַם אַחַת הָיִיתִי מְהַלֵּךְ בַּשּׁוּק הָעֶלְיוֹן שֶׁל צִיפּוֹרִי, וּמָצָאתִי אָדָם אֶחָד מִתַּלְמִידֵי יֵשׁוּ הַנּוֹצְרִי, וְיַעֲקֹב אִישׁ כְּפַר סְכַנְיָא שְׁמוֹ" ("Una vez caminaba por el mercado superior de Tzipori, y encontré a un hombre de los discípulos de Yeshu el Nazareno, Ya'akov de Kfar Sekania era su nombre"). Este encuentro resultó en arresto posterior de Rabí Eliezer por autoridades romanas bajo sospecha de herejía, demostrando cómo asociación con movimiento exponía a judíos a peligro.

El Talmud Yerushalmi Avodá Zará 2:2 proporciona versión paralela del episodio de Ben Dama, especificando explícitamente: "וּבָא יַעֲקֹב אִישׁ כְּפַר סָמָא לְרַפּוֹתוֹ. אָמַר לוֹ. נֵימָא לָךְ בְּשֵׁם יֵשׁוּ בֶּן פַנְדֵּרָא" ("Vino Ya'akov de Kfar Sama para curarlo. Le dijo: Permíteme decirte [palabras de curación] en nombre de Yeshu ben Pandera"). La identificación "יֵשׁוּ בֶּן פַנְדֵּרָא" (Yeshu ben Pandera/Pantera) conecta directamente con tradición judía sobre paternidad romana del personaje.

El Talmud Bavli Avodá Zará 27b preserva el episodio con peso emocional deliberado: 

"מַעֲשֶׂה בְּבֶן דָּמָא בֶּן אֲחוֹתוֹ שֶׁל רַבִּי יִשְׁמָעֵאל שֶׁהִכִּישׁוֹ נָחָשׁ, וּבָא יַעֲקֹב אִישׁ כְּפַר סְכַנְיָא לְרַפּאוֹתוֹ, וְלֹא הִנִּיחוֹ רַבִּי יִשְׁמָעֵאל. וְאָמַר לוֹ: רַבִּי יִשְׁמָעֵאל אָחִי! הַנַּח לוֹ וְאֵרָפֵא מִמֶּנּוּ, וַאֲנִי אָבִיא מִקְרָא מִן הַתּוֹרָה שֶׁהוּא מוּתָּר, וְלֹא הִסְפִּיק לִגְמוֹר אֶת הַדָּבָר עַד שֶׁיָּצְתָה נִשְׁמָתוֹ וָמֵת. קָרָא עָלָיו רַבִּי יִשְׁמָעֵאל: אַשְׁרֶיךָ בֶּן דָּמָא, שֶׁגּוּפְךָ טָהוֹר וְיָצְתָה נִשְׁמָתְךָ בְּטׇהֳרָה, וְלֹא עָבַרְתָּ עַל דִּבְרֵי חֲבֵירֶיךָ" 

("Ocurrió incidente con Ben Dama, sobrino de Rabí Yishmael, que fue mordido por serpiente. Vino Ya'akov de Kfar Sekania para curarlo, y Rabí Yishmael no se lo permitió. Le dijo [Ben Dama]: ¡Rabí Yishmael, hermano mío! Permítele curarme, traeré prueba de Torá que está permitido. No alcanzó a completar sus palabras antes que su alma partiera y muriera. Declaró sobre él Rabí Yishmael: Dichoso eres Ben Dama, que tu cuerpo es puro y tu alma partió en pureza, y no transgrediste palabras de tus colegas").

El Talmud Yerushalmi añade contexto adicional:

"אָמַר לוֹ רִבִּי יִשְׁמָעֵאל. אַשְׁרֶיךָ בֶּן דָּמָה. שֶׁיָּצָאתָ בְשָׁלוֹם מִן הָעוֹלָם וְלֹא פָרַצְתָּ גְדֵירָן שֶׁלַּחֲכָמִים. לְקַיֵים מַה שֶׁנֶּאֱמַר וּפוֹרֵץ גָּדֵר יִשְּׁכֶנּוּ נָחָשׁ. וְלֹא נָחָשׁ נְשָׁכוֹ. אֶלָּא שֶׁלֹּא יִשְׁכֶּינּוּ לְעָתִד לָבוֹא" ("Dijo Rabí Yishmael: Dichoso eres Ben Dama, que saliste en paz del mundo y no rompiste cerco de sabios. Para cumplir lo dicho: 'Quien rompe cerco, serpiente lo morderá'. Y no fue serpiente la que lo mordió [físicamente], sino [la advertencia] para que no lo muerda [espiritualmente] en mundo venidero").

El Talmud Bavli explica por qué Rabí Yishmael no permitió excepción: "שָׁאנֵי מִינוּת דְּמָשְׁכָא, דְּאָתֵי לְמִימְּשַׁךְ בָּתְרַיְיהוּ" ("La herejía [minut] es diferente porque atrae/seduce, viene para arrastrarlos tras ella"). Esta no es prohibición técnica arbitraria sino reconocimiento de peligro específico: el movimiento posee naturaleza seductora que compromete identidad judía de quien se expone incluso mínimamente.

Si el Talmud solo quisiera enseñar halajá técnica sobre prohibición de curación por minim (herejes), habría usado formulación abstracta legal sin nombres ni contexto emocional. La elección editorial de preservar tres versiones del episodio—Bavli, Yerushalmi, y referencia en Avodá Zará 17a al mismo Ya'akov de Kfar Sekania identificado como discípulo—con detalles específicos ("sobrino de Rabí Yishmael", "hermano mío", diálogo preservado, declaración de "dichoso eres") comunica precedente más profundo que tecnicismo halájico. La figura y movimiento representaban peligro tan grave para identidad judía que rechazarlos requería sacrificio personal devastador, incluso muerte de familiar amado, estableciendo estándar que autoridades subsecuentes (Maimónides, Shulján Aruj) mantuvieron durante dos milenios.

Maimónides en Mishné Torá Hiljot Teshuvá 3:7-8 clasifica explícitamente las categorías de apóstatas:

"שְׁנַיִם הֵם הַמּוּמָרִים מִיִּשְׂרָאֵל. הַמּוּמָר לַעֲבֵרָה אַחַת וְהַמּוּמָר לְכָל הַתּוֹרָה כֻּלָּהּ... מוּמָר לְכָל הַתּוֹרָה כֻּלָּהּ כְּגוֹן הַחוֹזְרִים לְדָתֵי הָעוֹבְדֵי כּוֹכָבִים" ("Dos son los apóstatas de Israel: el apóstata de una transgresión y el apóstata de toda la Torá en su totalidad... Apóstata de toda la Torá como aquellos que retornan a religiones de idólatras"). 

En Hiljot Melajim u'Miljamot 11:4, Maimónides es aún más explícito sobre Yeshu: 

אַף יֵשׁוּעַ הַנּוֹצְרִי שֶׁדִּימָה שֶׁיִּהְיֶה מָשִׁיחַ, וְנֶהֱרָג בְּבֵית דִּין, כְּבָר נִתְנַבֵּא בּוֹ דָּנִיֵּאל, שֶׁנֶּאֱמַר "וּבְנֵי פָּרִיצֵי עַמְּךָ יִנַּשְּׂאוּ לְהַעֲמִיד חָזוֹן וְנִכְשָׁלוּ" (דניאל יא, יד). וְכִי יֵשׁ מִכְשׁוֹל גָּדוֹל מִזֶּה, שֶׁכָּל הַנְּבִיאִים דִּבְּרוּ שֶׁהַמָּשִׁיחַ גּוֹאֵל יִשְׂרָאֵל וּמוֹשִׁיעָם, וּמְקַבֵּץ נִדְחֵיהֶם וּמְחַזֵּק מִצְוָתָן, וְזֶה גָּרַם לְאַבֵּד יִשְׂרָאֵל בַּחֶרֶב, וּלְפַזֵּר שְׁאֵרִיתָם וּלְהַשְׁפִּילָם, וּלְהַחֲלִיף הַתּוֹרָה, וּלְהַטְעוֹת רוֹב הָעוֹלָם לַעֲבֹד אֱלוֹהַּ מִבַּלְעֲדֵי ה'.


(“También Yeshú HaNotzrí—quien se imaginó (dimá) que sería el mesías y fue ejecutado por el Bet Din (tribunal rabínico) —ya fue profetizado por Daniel, como está escrito: “Los hijos de los violentos (paritzei) de tu pueblo se levantarán para establecer la visión [profética], pero tropezarán” (Daniel 11:14). ¿Y acaso existe tropiezo (mijshol) más grande que este? Todos los profetas declararon que el mesías redimiría a Israel, los salvaría, reuniría a sus exiliados y fortalecería la observancia de sus mandamientos. Sin embargo, este [Yeshú] causó que Israel fuera destruido por la espada, que su remanente fuera dispersado y humillado, que la Torá fuera cambiada (lehajalif haTorá), y que la mayoría del mundo fuera desviada para servir a una deidad distinta de Hashem.”).

El Shulján Aruj Yoreh Deah 147:5 establece principio general basado en Shemot / Éxodo 23:13:

"ושם אלהים אחרים לא תזכירו... ובכלל לאו זה אפילו להזכיר שם עבודה זרה אסור, אלא אם כן יכנה לה שם של גנאי" (“Y nombres de otros dioses no mencionaréis... Y en este precepto negativo incluso mencionar nombre de idolatría está prohibido, a menos que le dé nombre despectivo”). 

El Kitzur Sefer Jaredim del Rabí Elazar Azcari, Capítulo 8, amplía esta prohibición:

 "ואם שמם כשם אדם מותר להזכירו, ובלבד שלא יזכירם כדרך שמזכירם הגוי, דזה אסור" (“Si su nombre es como nombre de persona está permitido mencionarlo, con tal que no lo mencione de manera que lo menciona el gentil, pues eso está prohibido”). 

Tradición rabínica aplica estos principios específicamente a Yeshu mediante uso universal de eufemismos—"אותו האיש" (ese hombre), יש״ו (que su nombre y memoria sean borrados)—en lugar de pronunciar nombre directamente, práctica documentada en Tosafot y comentaristas medievales.

Este es consenso rabínico verificable durante dos milenios desde autoridades que conocieron movimiento directamente hasta codificadores halájicos contemporáneos. No es interpretación controvertida de minoría radical. Es posición unánime y consistente: Talmud Bavli documenta ejecución por herejía y colaboración romana, Maimónides lo clasifica como causante de destrucción de Israel y cambio de Torá, el Shulján Aruj prohíbe mencionar nombres de idolatría, tradición rabínica aplica prohibición específicamente mediante eufemismos. Cuando Sissi construye fantasía de "Yeshu sionista con kipá", no está ofreciendo lectura alternativa legítima de fuentes ambiguas. Está invirtiendo totalmente perfil documentado—colaboracionista ejecutado por beit din que causó dispersión de Israel según Maimónides—para contenido viral que generó 97.4% sentimiento negativo según Hootsuite.

El Yeshu Real de 2025: Activista Pro-Palestino en Columbia

Realicemos reconstrucción honesta basada en fuentes históricas judías, no en necesidades de algoritmos de redes sociales. Yeshu ben Pantera en 2025, manteniendo perfil que Talmud documenta como "קרוב למלכות" (cercano al poder imperial opresor), no estaría en Tel Aviv con kipá. Estaría en campus de Columbia University o UC Berkeley. No correría a refugios con israelíes durante alarmas de cohetes. Estaría en campamento pro-palestino con kufiya y megáfono.

No iría a marchas en Plaza de los Rehenes exigiendo liberación de secuestrados. Estaría en contra-marchas acusando a familias de víctimas de "instrumentalizar tragedia para propaganda sionista mientras ignoran miles de palestinos en prisiones israelíes sin debido proceso". No lamentaría masacre de Nova. Estaría escribiendo hilos en X sobre "contexto histórico necesario": 75 años de ocupación, bloqueo de Gaza, violencia estructural del colonialismo sionista que genera inevitablemente "resistencia de oprimidos".

Esta no es caricatura maliciosa ni especulación gratuita. Es aplicación directa de perfil que fuentes judías documentan más estructura teológica que movimiento desarrolló. El colaboracionismo con Roma que Talmud Bavli Sanhedrin 43a especifica no era excepción accidental sino patrón consistente. Hoy replicaría colaboración con coalición woke-islamista contra Estado judío, exactamente como colaboró con imperio contra liderazgo judío del siglo I.

Usaría retórica idéntica a activistas woke contemporáneos porque estructura teológica es proto-wokismo: universalismo abstracto que declara particularismos obsoletos. Su movimiento abolió kashrut, Shabat, circuncisión, endogamia judía, autoridad del Sanhedrín, todo lo que preserva identidad particular. Pablo de Tarso, teólogo principal del movimiento, formuló explícitamente en Gálatas 3:28: "οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην" ("No hay judío ni griego... porque todos sois uno en Cristo Jesús"). Esa abolición de particularismo étnico-religioso es exactamente agenda woke: "no hay hombre ni mujer", "no hay naciones con fronteras legítimas", "no hay identidades étnicas que justifiquen Estados étnicos".

Entonces Yeshu moderno estaría citando profetas hebreos descontextualizados para justificar agenda pro-palestina: Isaías 58:6 ("הֲלוֹא פַתֵּחַ חַרְצֻבּוֹת רֶשַׁע" / "¿No es más bien romper las cadenas de injusticia?") aplicado a checkpoint de seguridad en Hebrón. Amós 5:21-24 ("שִׂנֵאתִי מָאַסְתִּי חַגֵּיכֶם" / "Aborrecí, abominé vuestras solemnidades") aplicado a rezos en Kotel mientras hay "ocupación". Miqueas 6:8 ("עֲשׂוֹת מִשְׁפָּט וְאַהֲבַת חֶסֶד" / "Hacer justicia y amar misericordia") aplicado a desmantelar asentamientos y establecer Estado binacional.

Estaría en CNN usando lenguaje de "ambos lados" que equipara decapitación de bebés con checkpoints de seguridad: "Condeno toda violencia, pero debemos entender causas raíz de desesperación palestina tras décadas de ocupación". Estaría firmando cartas de "Judíos Progresistas contra Genocidio en Gaza" junto a organizaciones financiadas por redes islamistas. Estaría promoviendo BDS, cancelando artistas israelíes, boicoteando académicos de universidades de Tel Aviv y Haifa. Estaría organizando "Séder de Liberación Palestina" donde esclavitud en Egipto se reinterpreta como metáfora de ocupación israelí y el Éxodo como modelo para "retorno palestino desde el río hasta el mar".

Uso Obsceno de Tragedia Real para Legitimación Viral

La parte más perturbadora del mensaje de Sissi es: "Tendría un amigo asesinado en el festival de Nova y una prima asesinada que vivía en el mismo kibutz que Ariel y Kfir Bibas". Esto es instrumentalización calculada de tragedia del 7 de octubre—364 jóvenes masacrados en festival de música electrónica, niños Bibas de 1 y 4 años secuestrados por Hamas hace más de 450 días—para humanizar figura que consenso rabínico rechaza como colaboracionista ejecutado por herejía.

Si Yeshu viviera hoy con perfil documentado en fuentes judías, no tendría "amigo asesinado en Nova" porque no estaría en círculos sionistas que asisten a festival en desierto del Néguev. Estaría en círculos académicos woke que boicotean eventos culturales israelíes, que cancelan conciertos de artistas que sirvieron en Tzah”al, que acusan a víctimas de Nova de ser "colonos en tierra robada viviendo en Estado de apartheid construido sobre Nakba".

La verdad brutal que datos de Hootsuite confirman: el contenido de Sissi generó 97.4% sentimiento negativo con ira dominante precisamente porque audiencia cristiana detectó, consciente o inconscientemente, contradicción teológica insuperable. No puede ser simultáneamente "Jesús judío sionista" y "Jesús cuya muerte fue causada por rechazo de autoridades judías". Evangelios presentan narrativa donde liderazgo judío (Sanhedrín) conspiró para ejecutarlo mientras Pilato "se lavó las manos". Durante 1,900 años esa narrativa justificó Cruzadas, Inquisición, pogroms, expulsiones, y finalmente Holocausto bajo acusación de deicidio.

Cuando Sissi intenta "rescatar" a Yeshu como judío perseguido legítimo, fuerza elección: si autoridades judías tenían razón al ejecutarlo por herejía (como Talmud documenta), entonces cristianismo es herejía. Si autoridades judías eran "fariseos hipócritas" equivocados, entonces Yeshu no representa judaísmo sino su superación/abolición. No hay tercera opción coherente. La audiencia sintió trampa y reaccionó con hostilidad masiva medible.

Los Datos de Hootsuite: Anatomía de un Fracaso Medible

El reporte de social listening sobre contenido de Sissi Emperatriz del 21 al 27 de diciembre de 2025 proporciona evidencia cuantificable del fracaso de estrategia. Los números son implacables:

Alcance potencial: 1.5 millones de personas. Resultados: 1,600 menciones directas. Interacciones: 15,000. Sentimiento: 97.4% negativo, apenas 0.7% positivo. Emoción dominante: Ira con 30.3% (1,500 menciones). El pico de actividad negativa ocurrió exactamente el 24-25 de diciembre coincidiendo con publicación de contenido "Si Jesús viviese hoy sería judío sionista".

El análisis de emociones de Hootsuite revela algo más perturbador que simple "desacuerdo". La ira no es reacción minoritaria sino emoción dominante con 30.3% de todas las menciones. Esto indica que contenido no solo falló en persuadir, sino que generó hostilidad visceral en audiencia masiva.

Los posts más virales que compartieron su contenido revelan patrón: todos replican fragmento "Y no entendería por qué Europa no reacciona frente al avance del islamismo radical, ni por qué tolera que se importen consignas y odios que terminan señalando al judío como culpable, incluso cuando es la víctima". El mensaje alcanzó 4,400 interacciones vía @batallan_lupe, 3,100 vía @EduardHistorico, 2,600 vía @GabyLob, 2,000 vía @ElNecio_Cuba. Pero análisis de sentimiento muestra que engagement alto no significa solidaridad pro-Israel. Significa controversia que genera reacciones hostiles masivas.

El análisis de propagación muestra que contenido fue amplificado por red de cuentas que replican acríticamente narrativa de hasbara herética. Pero engagement alto (4,400 interacciones vía @batallan_lupe, 3,100 vía @EduardHistorico) no indica solidaridad sino controversia. Las métricas de sentimiento revelan que cada amplificación generó más reacciones hostiles que apoyo genuino.

Comparemos con datos del ecosistema más amplio de hasbara herética durante mismo período. El post más viral monitoreado en búsqueda "Jesus judío / Jew Jesus" fue "Jesus Christ was a Brown Palestinian Jew" con 58,000 interacciones, combinando ambas apropiaciones. La estrategia no neutralizó palestinización, la reforzó normalizando figura que ahora ambos lados reclaman. El segundo más viral: "Si Jesús hubiera nacido hoy ustedes lo estarían matando" con 39,300 interacciones, respuesta directa a contenido de hasbara oficial @IsraelinSpanish, reactivando tropo medieval de deicidio. El tercero: "Jesús condenó a los fariseos, los padres del judaísmo" con 33,800 interacciones, antisemitismo explícito generado como reacción a campaña.


El análisis comparativo destruye cualquier argumento de que contenido de Sissi fue caso aislado. El monitoreo de Hootsuite sobre términos "Jesus judío / Jew Jesus" durante mismo período muestra que estrategia completa generó posts más virales que validaban apropiación palestina (58,000 interacciones), reactivaban deicidio (39,300), y producían antisemitismo explícito (33,800). Sissi no fue anomalía sino participante en fracaso sistémico.

Estos datos correlacionan temporalmente con aumento récord de antisemitismo global documentado por Organización Sionista Mundial en presentación a presidente Isaac Herzog en 2024: 340% de aumento comparado con período pre-7 de octubre. Canadá registró 750% de aumento, Reino Unido 450%, Francia 350%. Ataques a sinagogas alcanzaron niveles no vistos desde 1979 según Anti-Defamation League. No es coincidencia. Es consecuencia medible de estrategia que Netanyahu financia con 150 millones de dólares y que influencers como Sissi amplifican con alcance de millones.

Rabí Yishmael versus Sissi: Sabiduría versus Viralidad

Rabí Yishmael ben Elisha enfrentó dilema moral devastador documentado en Talmud Bavli Avodá Zará 27b. Su sobrino Ben Dama, a quien amaba, fue mordido por serpiente venenosa. Llegó curandero ofreciendo salvación mediante invocación del nombre de Yeshu. Rabí Yishmael calculó costo-beneficio: vida de sobrino querido versus normalización de figura cuyo movimiento identificó como amenaza existencial para identidad judía. Eligió rechazar curación. Ben Dama murió. El Talmud preserva: "צר לו רבי ישמעאל כל ימיו" ("Rabí Yishmael lo lamentó toda su vida").

Esta no fue decisión fácil de fanático incapaz de pragmatismo. Rabí Yishmael era de escuela que enfatizaba interpretación racional, desarrolló hermenéutica de 13 midot, entendía necesidad de flexibilidad halájica. Pero entendió algo profundo que dos milenios de historia validaron: algunas concesiones tienen consecuencias en cascada incontrolables. Normalizar figura cuyo movimiento abolió pacto sinaítico abre compuerta que no se puede cerrar. Los misioneros mesiánicos no necesitarán tergiversar. Citarán literalmente: "Hasta defensores prominentes de Israel con alcance de 1.5 millones admiten que Jesús era judío perseguido. Entonces los judíos modernos que lo rechazan perpetúan ceguera espiritual que causó su muerte hace dos mil años".

Sissi Emperatriz enfrentó dilema paralelo en diciembre de 2025: ¿vale la pena normalizar judaísmo de Yeshu si genera engagement viral, likes de los malditos evangélicos, donaciones para causas pro-Israel? Calculó con lógica de influencer optimizando métricas algorítmicas de corto plazo. Construyó fantasía que generó alcance de 1.5 millones pero con 97.4% sentimiento negativo, reactivación masiva de tropos antisemitas medievales, y contribución medible a ambiente donde antisemitismo global aumentó 340%.

La diferencia entre Rabí Yishmael y Sissi es diferencia entre sabiduría que preserva identidad a largo plazo aun a costo personal devastador, versus pragmatismo viral que sacrifica integridad por conveniencia inmediata sin medir consecuencias reales.

"Nunca Más Es Ahora": La Ironía Devastadora

Sissi concluye: "Si Jesús viviese hoy, entendería que 'Nunca más' es ahora. Y que a los antisemitas hay que mandarlos bien a la mierda". La ironía es tan brutal que casi parece autoparodia involuntaria. Si Yeshu viviera hoy con perfil que fuentes judías documentan como colaboracionista con poder imperial contra pueblo judío, él sería precisamente el antisemita woke pro-palestino que Sissi debería mandar a la mierda.

"Nunca más" después del Holocausto significa que nunca más permitiremos que judíos sean perseguidos sin respuesta. Pero también debe significar: nunca más permitiremos que figura usada durante 1,900 años para justificar persecución (Cruzadas masacrando judíos renanos "vengando muerte de Cristo", Inquisición quemando judíos que no se convertían, pogroms acusando asesinatos rituales, leyes discriminatorias porque "mataron a Dios", silencio eclesiástico durante Holocausto) sea normalizada por influencers judíos para engagement viral.

Los woke que hoy gritan "from the river to the sea" en campus mientras acosan estudiantes judíos, que vandalizan sinagogas con grafiti con el estupido lema de "Free Palestine", que celebraron masacre del 7 de octubre como "resistencia legítima de oprimidos", son herederos ideológicos del movimiento que abolió particularismo judío en nombre de justicia universal. Y cada post de Sissi legitimando su judaísmo les proporciona arsenal: "Ven, hasta defensores de Israel admiten que Jesús era judío perseguido por régimen opresor. Nosotros defendemos a palestinos perseguidos por régimen opresor israelí. Aplicamos misma lógica profética de justicia".

Durante siglos, figura de Yeshu fue instrumento para deshumanizar judíos bajo acusación de deicidio. Hoy la estrategia intenta invertir eso convirtiéndolo en "judío sionista", pero resultado medible según Hootsuite es reactivación masiva de esos mismos tropos: 39,300 interacciones acusando "Si naciera hoy lo estarían matando", 33,800 atacando "fariseos padres del judaísmo". La operación de rescate fracasó porque contradicción teológica es irresoluble.

Conclusión: Cuando Datos Desmienten Fantasía

El reporte de Hootsuite sobre Sissi Emperatriz durante período navideño de 2025 es documento forense de fracaso de hasbara herética. Alcance masivo de 1.5 millones, 15,000 interacciones, pero 97.4% sentimiento negativo con ira dominante. El contenido viral no generó solidaridad pro-Israel sino controversia hostil que reactivó antisemitismo medieval en lenguaje woke contemporáneo.

Sissi escribió fantasía donde "Yeshu sería judío sionista con kipá corriendo a refugios, lamentando víctimas de Nova, sin entender antisemitismo europeo". Fuentes judías documentan perfil opuesto: colaboracionista con imperio opresor ejecutado por herejía, cuyo movimiento abolió pacto sinaítico, rechazado categóricamente por Rabí Yishmael aun a costo de vida de sobrino, clasificado por Maimónides como "מומר לכל התורה" (apóstata contra toda la Torá), prohibido mencionar por Shulján Aruj.

Si Yeshu viviera en 2025 consistente con perfil histórico, no estaría con Sissi defendiendo Israel. Estaría en Columbia con kufiya justificando masacre de Nova como "consecuencia inevitable de violencia estructural sionista", citando profetas para legitimar BDS, organizando boicot a académicos israelíes, promoviendo Estado binacional que aboliría particularismo judío como "anacronismo étnico-nacionalista", acusando a rabinos ortodoxos de ser fariseos que priorizan ritual sobre justicia.

Los datos de Hootsuite no mienten. Los números son implacables. La estrategia de Netanyahu de 150 millones de dólares, amplificada por influencers como Sissi con alcance de millones, produjo exactamente efecto opuesto al buscado. No neutralizó palestinización, la validó ("Palestinian Jew" post más viral con 58,000 interacciones). No redujo antisemitismo, lo aumentó exponencialmente (340% global, 750% Canadá, 450% Reino Unido). No generó solidaridad genuina, generó controversia hostil medible.

El heatmap de actividad de Hootsuite muestra que explosión de negatividad no fue distribuida uniformemente sino concentrada en momentos específicos de máxima viralidad. El mapa demográfico revela que fracaso no fue limitado a región específica sino global: la estrategia generó rechazo hostil en múltiples continentes simultáneamente.

Rabí Yishmael tenía razón hace dos mil años cuando eligió muerte de sobrino sobre normalización. Maimónides tenía razón al clasificarlo apóstata. Shulján Aruj tenía razón al prohibir pronunciar nombre. Y cuando análisis profesional de social listening muestra 97.4% sentimiento negativo con ira dominante en respuesta a contenido que intenta convertir colaboracionista romano en héroe sionista, los datos están validando sabiduría acumulada durante dos milenios contra experimento viral de influencer que sacrifica consenso rabínico por algoritmos de redes sociales.

"Nunca más" es ahora. Nunca más permitiremos que estrategia comunicacional gubernamental de 150 millones traicione fuentes talmúdicas verificables por conveniencia táctica. Nunca más ignoraremos datos profesionales de Hootsuite mostrando fracaso medible porque preferimos fantasía viral a verdad incómoda. Nunca más monetizaremos víctimas de Nova y niños Bibas secuestrados para humanizar figura que durante 1,900 años fue usada para justificar exterminio de nuestros ancestros. Los números no mienten. El consenso rabínico permanece. Y la hasbara herética es fracaso catastrófico documentado cuantitativamente.